Gözlənilən baş verdi, mərhum polkovnik Babək Səmidlinin elan olunan ikinci səs yazısı yayıldı.

Bu səs yazısı ilə Babək Səmidlinin üzərindən qurmaq istədikləri oyun tam çılpaqlığı ilə üzə çıxdı.

Bu dəfə “müsahibə götürən” şəxsin istiqamətləndirici suallarını da təqdim etdilər. Bəlli oldu ki, bu, sadəcə, ara söhbətidir və Ordunun zabiti adına yaraşmayan qeybətdir.

Orduda mülki şəxslərin işə qəbulu, həm də maaşlı işləməsi əsgərlərin qeyri-peşəkar işlərə xərclənməsinin və onların istismar edilməsinin qarşısının alınması üçün düşünülüb. Onların əvəzinə “ştata” əsgər götürülsə, onda da əsgərlər döşəmə silməyə, kartof-soğan soymağa məcbur olacaqdı.

Bəlkə də bu, əsgərləri xidmət zamanı “arvad işindən” xilas etməyə, həm də mülki şəxslər üçün iş yerlərinin yaranmasına, əsgərlərin isə xidmət müddətində qeyri-hərbi işlərdən uzaq olmasına gətirib çıxaran ən mütərəqqi addımdır.

Onlardan “öz ehtiyacları üçün istifadə” anlayışı da kişiyə yaraşmayan ifadə tərzidir. Hansısa qurumda artıq xalq anlayışında “katibə” adı ilə ümumiləşən nələrsə varsa, bu, həmin qurumun əxlaqsızlıq yuvası olması anlamına gəlmir.

“Salyan kazarması” da daxil olmaqla, şəhərdə yerləşən hərbi hissələrin ərazisinin mənimsənilməsi isə faktdır və bu prosesin, ən azı, 20 yaşı var: hələ o zaman media bunu gündəmə gətirmişdi. Həmin zaman hərbi hissələrin şəhərdən çıxarılması gündəmdə idi, bundan istifadə edən MN rəhbərliyi isə o əraziləri müxtəlif adlarla mənimsəmişdi. Bu faktların tirajlanmasının, müzakirə və mübahisələrin ən azı 20 yaşı var. İndi bunu “qət-təzə fakt” kimi dövriyyəyə buraxmağın adı nədir?

Yəni, bu dəfə də “tutdura” bilmədilər!

Qalib Orduya qarşı istənilən kampaniyanın sonu məhz belə də olacaq.