İmam Əli (ə):

مَنْ غَرَسَ اشْجارَ التُّقى‏ جَنى‏ ثِمارَ الْهُدى‏

"Öz vücudunda təqva fidanını əkən şəxs onun hidayət meyvələrini dərəcəkdir."
("Biharul-ənvar", 75-ci cild, səh.90.)

Qısa izah

Təqvanın nəticə və səmərəsinin elə bu dünyaya aid olmasını aşılayan bu hədisin möhtəvası müxtəlif ayə və rəvayətlərdən də aydın olur. "Bəqərə" surəsinin 282-ci ayəsində ilahi təlim, "Ənfal" surəsinin 29-cu ayəsində haqqı batildən ayıran qüvvəyə sahib olmaq, "Bəqərə" surəsinin 2-ci ayəsində hidayət təqvanın səmərəsi kimi göstərilir.

Bu hədisdə isə, yalnız hidayətlə təqvanın əlaqəsindən söz açılır ki, təqva çoxaldıqca, insana ilahi hidayət daha çox nəsib olacaqdır. Çünki qəlb aynaya bənzəyir; toz-torpaqlı ayna həqiqətləri yaxşı əks etdirməz.

Qəlb aynasını təqva yolunda yerləşdirməklə günah adlı toz-torpaqdan təmizləsək, həqiqətin çöhrəsi aydın əks olunacaq. Demək, hidayət çırağı həmişə parlayır və bir an belə sönmür.

Yeri gəlmişkən, bu hədisdən başa düşülür ki, mərifət yolunun məntiq və fəlsəfədən ibarət olması ilə yanaşı, başqa bir yol mövcuddur. O da müşahidə yolu ilə əldə olunan İslam ürfanıdır və "Ənfal" surəsinin 29-cu ayəsi də məhz ona işarədir.

Belə ki, təqva və İslam ürfanı adlı böyük bir yola qədəm qoymaqla təqvalı şəxsə haqqı batildən və həqiqəti ilğımdan ayıran bir qüdrət verilir.

Qeyd etməliyik ki, təqva ilə hidayət iki tərəfli təsirə malikdir; yəni təqva artdıqca, hidayət də artdığı kimi, hidayət də artdıqca, təqva da artır və insan təqvanın ən uca mərhəsinə yüksələ bilir.

Buna əsasən, ilahi təqvanı fərdi və ictimai həyatımızda, dini, siyasi və iqtisadi məsələlərdə, bir sözlə, həyatın bütün sahələrində tətbiq etməliyik ki, İslam ümməti bu səmərəli ağacdan ilahi hidayət meyvələrini dərsin və ondan layiqincə bəhrələnsin.